Pytanie nadesłane do redakcji
Czy możliwy jest zanik mięśni ciała bez ich osłabienia? Czy osłabienie powinno pojawić się przed zanikiem, czy może wystąpić później? Od listopada miałam różne objawy typu pieczenie skory całego ciała, uczucie mokrych ubrań na sobie, bóle kolan, drgania punktowe mięśni. Większość minęła, oprócz tych drgań mięśni, pojawiło się coś, co przypomina zanik mięśni, szczególnie w okolicy kolan, policzki, między kciukiem a palcem wskazującym. Nie czuję jednak osłabienia.
Odpowiedziała
dr med. Grażyna Zwolińska
Specjalista neurolog
Zanik mięśni może być reakcją organizmu na długotrwałe unieruchomienie uszkodzonej części ciała, np. po złamaniu kończyny, bez uszkodzenia układu nerwowego lub w wyniku bezruchu, np. przy porażeniu kończyn wskutek udaru mózgu. Wtedy, badając elektrofizjologicznie nerwy i mięśnie, nie stwierdza się ich uszkodzenia, zanik mięśni wynika wtedy z ich bezczynności.
Zanik mięśni jest wywołany uszkodzeniem obwodowego neuronu ruchowego. Zanik mięśni w tych schorzeniach wynika z uszkodzenia części komórek nerwowych ruchowych w rdzeniu i także mogą pojawić się drgania mięśni odczuwalne przez pacjenta a niekiedy widoczne. Może nie być ewidentnego osłabienia mięśni. Zanik i osłabienie mięśni powodują także choroby układu nerwowego dotyczące splotów lub nerwów obwodowych w kończynach górnych lub dolnych. Ponieważ sploty i większość nerwów obwodowych składa się z równocześnie komponentu ruchowego i czuciowego, część włókien czuciowych powoduje różne dolegliwości czuciowe, jak mrowienie, drętwienie, nadmierną wrażliwość na dotyk lub ból, a przy znacznych uszkodzeniach brak czucia dotyku i bólu. Choroby mięśni, które mogą być wrodzone lub nabyte powodują osłabienie i zanik pewnych charakterystycznych grup mięśniowych i nie towarzyszą im zaburzenia czucia.
Badanie neurologiczne pozwala na ustalenie czy zanik mięśni wynika ze zmian w obwodowym układzie nerwowym i dopiero po ich stwierdzeniu konieczna jest analiza, która z części obwodowego układu nerwowego jest objęta procesem chorobowym. W celu ustalenia ostatecznego rozpoznania wykonuje się badania elekrofizjologiczne: badanie przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (ENG) i czynności mięśni (EMG).
